UE, Japonia i USA w Indo-Pacyfiku – rozmowa z prof. Nobushige Takamizawą

Podczas tej rozmowy z prof. Nobushige Takamizawą przedyskutujemy to, jak Japonia rozumie FOIP, jej działania na rzecz realizacji tej koncepcji, a także omówimy potencjał współpracy z Europą i USA

, Berlin time (CET, UTC+1)
Online
The EU, Japan and the US in Indo-Pacific – a conversation with Prof Nobushige Takamizawa

Goście

  • Nobushige Takamizawa, Stały Przedstawiciel Japonii przy Konferencji ds. Rozbrojenia w Genewie

Moderacja

  • Janka Oertel, dyrektora, program azjatycki, ECFR

W 2016 Japonia opublikowała swoją wizję Wolnego i Otwartego Indo-Pacyfiku (FOIP), w której podkreślała znaczenie opartego na regułach prawnych porządku w regionie. Choć Europa podeszła do tego zagadnienia z pewną ostrożnością, to pandemia unaoczniła konieczność przekalibrowania przez UE status quo i budowy partnerstw w regionie Indo-Pacyfiku. Już trzy państwa UE — Francja, Niemcy i Holandia — opublikowały własne strategie Indo-Pacyfiku i coraz bardziej potrzebna jest koordynacja pan-Europejskiego podejścia do regionu. Toshimitsu Motego, minister spraw zagranicznych Japonii, niedawno spotkał się z Radą Spraw Zagranicznych UE, by do tego zachęcić, a Wysoki Przedstawiciel UE, Josep Borrell wyraził uznanie dla japońskiej koncepcji FOIP. 

Podczas tej rozmowy z prof. Nobushige Takamizawą przedyskutujemy to, jak Japonia rozumie FOIP, jej działania na rzecz realizacji tej koncepcji, a także omówimy potencjał współpracy z Europą i USA. Co japońska strategia FOIP oznacza dla Europy? Jak mogłaby wyglądać spójna i skuteczna strategia UE wobec Indo-Pacyfiku? Jakie są oczekiwania w regionie wobec „indopacyficznego przebudzenia” Europy? W jaki sposób Europa, Japonia i USA mogą działać razem na rzecz obrony opartego na regułach prawnych porządku w regionie? 

Prof. Nobushie Takamizawa jest japońskim ekspertem ds. polityki bezpieczeństwa, zarządzania kryzysowego, rozbrojenia i cyberbezpieczeństwa. W latach 2016-2020 był Stałym Przedstawicielem Japonii przy Konferencji ds. Rozbrojenia w Genewie. Służył wcześniej jako zastępca dyrektora Narodowego Sekretariatu Bezpieczeństwa Japonii i jako prezes Narodowego Instytutu Studiów Obronnych Japonii oraz pracował na szeregu stanowisk w Ministerstwie Obrony Japonii, w tym jako dyrektor generalny Biura Polityki Operacyjnej i Biura Polityki Obronnej.