Rosja 2030: mocarstwowe marzenia i wygrane wojenki
Chyląca się ku upadkowi Rosja próbuje odzyskać dawną pozycję i coraz chętniej sięga po siłowe rozwiązania
Przewidywania, zawsze trudne, w przypadku Rosji stały się w ostatnich latach jeszcze trudniejsze. Polityczni decydenci i analitycy nie byli przygotowani na takie wydarzenia, jak wojna z Gruzją w 2008 roku, interwencja w 2014 roku na Ukrainie czy syryjska kampania roku 2015. Moskwa rozwinęła do perfekcji sztukę zaskakiwania świata śmiałymi zagrywkami na scenie międzynarodowej.
Podsumowanie publikacji:
- Kreml prowadzi asertywną politykę zagraniczną w nadziei zagwarantowania sobie pozycji wielkiej potęgi oraz zabezpieczenia swojej strefy wpływów względem sąsiadów. Tego rodzaju awanturniczość będzie w coraz większej mierze kierowana pragnieniem zdobycia popularności i odwrócenia uwagi Rosjan od trudności ekonomicznych.
- Wyodrębniliśmy pięć trendów, dotyczących kierunków, jakie może obrać rosyjska polityka zagraniczna i wschodni sąsiedzi UE w ciągu nadchodzącej dekady oraz przedstawiliśmy, jak Europa powinna na te trendy reagować.
- Rosja będzie w większej mierze opierać się na sile militarnej. Głównym regionem jej zainteresowania będzie Europa Wschodnia, gdzie Ukraina, Gruzja i Mołdawia zmagają się z reformami, podczas gdy Białoruś, Armenia i Azerbejdżan są zawieszone w próżni będąc mocno uzależnionym od Moskwy.
- Europa powinna podwyższyć koszt prowadzonych przez Kreml wojen i utrzymać sankcje, nie zmuszając jednocześnie do gospodarczej zapaści. Powinna zwiększyć swoje wsparcie dla reform we wschodnim sąsiedztwie ustanawiając zarazem restrykcyjne warunki pomocy.
Na język polski przełożył Sergiusz Kowalski.
European Council on Foreign Relations nie zajmuje stanowisk zbiorowych. Publikacje ECFR reprezentują jedynie poglądy poszczególnych autorów.