Rosja 2030: wizja wielkich marzeń o potędze i małych wojennych zwycięstwach

Przyszłość relacji między Europą a Rosją rysuje się ponuro, dopóki Kreml będzie realizować coraz bardziej agresywną politykę

Publication cover
Pełny tekst dostępny w
Streszczenie dostępne w

Przyszłość relacji między Europą a Rosją rysuje się ponuro. Kreml realizuje coraz bardziej agresywną politykę mającą na celu zapewnienie sobie pozycji światowej potęgi i odwrócenie uwagi swoich obywateli od ekonomicznych problemów. Choć Europa nie jest w stanie zmienić Rosji, może na nią wpływać i zmniejszyć ryzyko wystąpienia poważnego konfliktu.

Publikacja pt. „Russia 2030: A story of great power dreams and small victorious wars” stara się odpowiedzieć na pytanie, jak Rosja i wschodni sąsiedzi Europy będą wyglądać za 14 lat. Zaprezentowano pięć zasadniczych trendów, które będą odgrywać kluczową rolę w Rosji i Europie Wschodniej oraz potencjalne wydarzenia mogące zmienić obecny kurs regionu, a także przedstawiono, co powinna zrobić UE.

Raport dowodzi, że Rosja będzie coraz bardziej skłonna do użycia siły, ponieważ modernizuje swoje wojsko i wyciąga wnioski z ostatnich zwycięstw na polu wojennym. Rosja nie chce frontalnej konfrontacji z Zachodem, ale błąd w szacunkach, może doprowadzić do poważnego konfliktu. W tym wymiarze, Moskwa miała już swoje potknięcia grzęznąc w Donbasie z powodu przecenienia siły lokalnego poparcia.

Wahania cen ropy naftowej, niepewna sytuacja w Syrii, reformy na Ukrainie czy ewentualna rosyjska klęska za granicą mogą zmienić reguły gry, zmuszając skarcony kraj do odwrotu lub prowokując do jeszcze agresywniejszego działania. Europa może zmniejszyć ryzyko eskalacji poprzez uczynienie relacji z Rosją bardziej przewidywalnymi, poprawę komunikacji i podniesienie kosztów rosyjskiego ekspansjonizmu.

W najbliższych latach głównym przedmiotem działań Rosji będzie Europa Wschodnia, szczególnie Ukraina i Gruzja. Europa powinna, m.in. poprzez umowy stowarzyszeniowe, wesprzeć te kraje, by mogły one oprzeć się rosyjskiej presji i wprowadzić reformy. Jednakże, powinna także zaakceptować fakt, że jej interesy w regionie stoją w fundamentalnym konflikcie z interesami Moskwy. Najlepszym scenariuszem, na który Unia Europejska może liczyć w perspektywie średnioterminowej, będzie zachowanie pokojowej koegzystencji i wypracowanie bardziej przewidywalnych relacji.

Autorzy raportu, Fredrik Wesslau i Andrew Wilson, napisali:

Dobre wieści są takie, że Rosja nie szuka frontalnej konfrontacji z Zachodem. Konflikty lub kryzysy na mniejszą skalę są wystarczającą pożywką do budowania mentalności oblężonej twierdzy i wzmacniania publicznego poparcia. Złe wieści to natomiast zdarzające się błędne kalkulacje oraz fakt, że wzajemne napięcia nie znikną, dopóki obecna strategia Kremla zdobywania poparcia w kraju nie zostanie zmieniona.


 

Zapraszamy na wydarzenie, któremu towarzyszyć będzie prezentacja niniejszej publikacji. Andrew Wilson (ECFR), Piotr Buras (ECFR), Adam Balcer (WiseEuropa), Nikolay Petrov (ECFR, Visiting Fellow) i Witold Rodkiewicz (Ośrodek Studiów Wschodnich) spotkają się z goścmi naszej debaty pt. „Scenariusze dla wschodniego sąsiedztwa. Dokąd zmierza Rosja i co to znaczy dla Polski oraz UE” już w najbliższy wtorek, 31 maja! Spotkanie poprowadzi Maria Przełomiec (TVP). Prosimy o rejestrację do 30 maja.

European Council on Foreign Relations nie zajmuje stanowisk zbiorowych. Publikacje ECFR reprezentują jedynie poglądy poszczególnych autorów.