Preserving European Choice: What next for the EU Eastern Neighbourhood

W obliczu rosyjskiej agresji na Krymie oraz rosnącego zagrożenia dla integralności terytorium Ukrainy, jak również ryzyka dalszej politycznej destabilizacji Unia Europejska stoi przed najpoważniejszym kryzysem geopolitycznym od upadku komunizmu.

Goście

Andrew Wilson, Europejska Rady Spraw Zagranicznych (ECFR), Londyn

Nicu Popescu,Instytut Unii Europejskiej Studiów nad Bezpieczeństwem (EUISS), Paryż

Jana Kobzova, Europejski Fundusz na Rzecz Demokracji (EED), Bruksela

Yevhen Hlibovytsky,  pro.mova, Lwów

W obliczu rosyjskiej agresji na Krymie oraz rosnącego zagrożenia dla integralności terytorium Ukrainy, jak również ryzyka dalszej politycznej destabilizacji Unia Europejska stoi przed najpoważniejszym kryzysem geopolitycznym od upadku komunizmu. Kryzys oraz rozwój wydarzeń na Ukrainie będą miały wpływ na sytuację w całym regionie, a przede wszystkim w Mołdowie i Gruzji. Chociaż państwa te w momencie parafowania umów stowarzyszeniowych z UE w listopadzie 2013 roku wkroczyły na drogę integracji europejskiej, wciąż narażone są na presję zewnętrzną i wewnętrzną, które stanowią zagrożenie dla ich proeuropejskiej orientacji. Jakie kroki powinna podjąć UE wobec Ukrainy? Jak Zachód może powstrzymać rozprzestrzenianie się napięć na inne państwa w regionie?

Warszawskie biuro Europejskiej Rady Spraw Zagranicznych (ECFR) we współpracy z Fundacją Współpracy Polsko-Niemieckiej (FWPN/SDPZ) zorganizowało szereg wydarzeń 19 marca 2014, w tym seminarium eksperckie, pod wspólnym tytułem „Preserving European Choice: What Next for the EU Eastern Neighbourhood”.

Pierwszemu panelowi dyskusyjnemu poświęconemu stosunkom UE – Ukraina przewodniczył ekspert ECFR – Stefan Meister. Uwagi wstępne wygłosili Andrew Wilson (ECFR), Jewhen Hlibovytsky (założyciela pro.mova, Lwów) oraz Kai-Olaf Lang (SWP).

Eksperci podkreślili znaczenie powstającej klasy średniej na Ukrainie. Jednak nie było konsensusu, czy UE powinna współpracować z obecnym rządem, czy też w pierwszej kolejności z organizacjami reprezentującymi społeczeństwo obywatelskie. Nie ma wątpliwości, że protestujący na Majdanie przeciwstawili się  zarówno kręgom rządowym oraz opozycji politycznej. Majdan wygrał zatem częściowo, ponieważ nie udało się mu ostatecznie wypracować instytucji demokratycznych. Obecnemu rządowi na Ukrainie brakuje legitymizacji, a wybory parlamentarne nie zostały jeszcze zaplanowane.

Obecnie na Zachodzie Europy zrozumiano apetyt Rosji na ponowne zjednoczenie państw byłego ZSRR, co ma wpływ na strategie wobec Kremla. 10 lat temu Niemcy postrzegały Rosję, jako partnera do dialogu, ale w tym momencie nie mają formuły dla współpracy z Rosją. UE nie powinna lekceważyć znaczenia ukraińskiego konfliktu dla całej Europy. Europa ma wystarczające zasoby gospodarczego oddziaływania, aby wpływać na Rosję, w sytuacji kiedy dyplomatyczne zabiegi/soft power okażą się niewystarczające.
 
Drugi panel zatytułowany „Can Moldova stay on the road to Europe?” [Czy Mołdawia będzie trzymać się drogi wiodącej do Europy] podniósł ważne kwestie takie jak Naddniestrze, reformy polityczne i gospodarcze, liberalizacja reżimu wizowego i wsparcie społeczne dla integracji z UE. Wśród prelegentów znaleźli się: Nicu Popescu (EU ISS), Anneli Ute Gabanyi (niezależny analityk), Victor Chirilă (Foreign Policy Association, Kiszyniów). Sesji przewodniczyła dyrektor programowy ECFR – Vessela Tcherneva.
 
Mołdawia przeszła wiele reform w ostatnich latach, również przy wsparciu UE. Zmiany są widoczne dla mieszkańców i właśnie dzięki tym zmianom ekonomicznym proeuropejski rząd Mołdowy może uzyskać większe lokalne wsparcie.
 
Konflikt w Naddniestrzu jest postrzegany jako test dla całego regionu. Zarówno ukraiński i mołdawski kryzys można by określić mianem „konfliktów zastępczych”, które ilustrują wizję Rosji o jej wpływach w krajach WNP.
 
UE powinna wspierać finansowo Mołdawię i zaoferować „perspektywę perspektywy” członkostwa w UE. Ostatnie zmiany w ruchu bezwizowym wzmocniły współpracę gospodarczą między UE a Mołdawią i są dobrym sygnałem. Głównym problemem jest szybkość, z jaką Mołdawia wprowadza zmiany.

Drugą część konferencji stanowiła debata publiczna z następującymi prelegentami: Jewhen Hlibovytsky, Jana Kobzová, Andrew Wilson, Nicu Popescu. Wydarzenie podniosło temat legitymizacji obecnego rządu na Ukrainie, roli UE w demokratycznej transformacji oraz regionalnej dominacji Rosji. Debata znalazła zainteresowanie licznego grona ekspertów, dyplomatów i publicystów.
 
Zachęcamy także do zapoznania się z najnowszymi analizami ECFR nt. Ukrainy (autorstwa Andrew Wilsona) i Mołdawii (autorstwa Stanislava Secrieru).

YouTube

To display the YouTube video provided by Google, click the button below. This means Google will receive technical data about your device or browser, as well as information about your visit on this page. Google may use cookies to display the video. Google may combine your data with other information they have collected and will process your data on US servers. For more information visit our privacy notice.

Load video

PGlmcmFtZSBhbGxvd2Z1bGxzY3JlZW49IiIgZnJhbWVib3JkZXI9IjAiIGhlaWdodD0iMzE1IiBzcmM9Ii8vd3d3LnlvdXR1YmUtbm9jb29raWUuY29tL2VtYmVkL3ZKRU00bVQtcVFjIiB3aWR0aD0iNDIwIj48L2lmcmFtZT48L3A+

https://www.flickr.com/photos/61872701@N05/albums/72157643033912655