Europe’s Migration Challenge: confronting populism, rethinking policies

Migracje, wzrost antyimigracyjnych, populistycznych ruchów, globalne zmiany w podejściu do migracji, polskie przykłady i polska polityka migracyjna były tematem spotkania eksperckiego pt. “Europe’s Migration Challenge: confronting populism, rethinking policies”.

Guests

Richard Ares Baumgartner, Senior External Relations Officer, Frontex

Joachim Bleicker , Minister Pełnomocny, Ambasada RFN w Warszawie

Maciej Duszczyk , Instytut Polityki Społecznej Uniwersytetu Warszawskiego

Heather Grabbe , Dyrektor Open Society European Policy Institute

Piotr Kaźmierkiewicz , Ekspert, Instytutu Spraw Publicznych

Jacek Kucharczyk , Dyrektor Instytutu Spraw Publicznych

Ewa Kulik-Bielińska , Dyrektor Fundacji im. Stefana Batorego

Henryka Mościcka-Dendys , Podsekretarz stanu ds. parlamentarnych, polityki europejskiej i praw człowieka w Ministerstwie Spraw Zagranicznych RP

Roderick Parkes , Koordynator Programu “Unia Europejska” w Polskim Instytucie Spraw Międzynarodowych

Jordi Vaquer , Dyrektor Open Society Initiative for Europe

Jakub Wiśniewski , Dyrektor Departamentu Departament Strategii Polityki Zagranicznej w Ministerstwie Spraw Zagranicznych RP

Jacek Żakowski , publicysta i komentator tygodnika„Polityka”

Migracje, wzrost antyimigracyjnych, populistycznych ruchów, globalne zmiany w podejściu do migracji, polskie przykłady i polska polityka migracyjna były tematem spotkania eksperckiego pt. “Europe’s Migration Challenge: confronting populism, rethinking policies”, które odbyło się w siedzibie naszego biura w Fundacji Batorego. Spotkanie moderował Piotr Buras, Dyrektor ECFR Warszawa.

Jednym ze szczególnie dyskutowanych tematów była kwestia niedawnych antyimigracyjnych wypowiedzi Davida Camerona, premiera Wielkiej Brytanii. Niepokojącym jest fakt, że Cameron podał w wątpliwość nie tylko swobodę przepływu osób, ale także stwierdził, że cała idea otwarcia brytyjskiego rynku pracy dla nowych obywateli UE była błędem.

Głos Camerona wpisuje się w tło politycznego dyskursu na temat migracji, w którym nastąpił wyraźny wzrost populistycznych tendencji. Podczas spotkania zwrócono uwagę, że debata na temat imigracji jest często furtką dla skrajnej prawicy. Często przedstawia się obraz imigrantów zalewających dany kraj, którzy odbierają prace miejscowej ludności. Tego rodzaju populizm jest wzmacniany przez presję i oszczędności w politykach społecznych w czasach spowolnienia gospodarczego. Niestety partie polityczne głównego nurtu nie mają argumentów w tej debacie. Z kolei w Wielkiej Brytanii, związki zawodowe wycofały swoje poparcie dla otwarcia rynku pracy.

Przekonania, które zawierają błędne rozumowanie nt. migracji, można kontrargumentować poprzez: sprawdzanie faktów, konfrontację z populistami, politykę integracyjną i migracyjną, oraz poprzez pozwalanie imigrantom mówić w swoim imieniu. Nowe wspólne stanowisko Niemiec, Francji i Polski dotyczące delegowania pracowników w UE jest przykładem dobrej praktyki i  argumentem przeciwko populistycznym twierdzeniom.

Natomiast osobliwa sytuacja może mieć miejsce w Parlamencie Europejskim, który uzyskał dodatkowe uprawnienia dzięki traktatowi lizbońskiemu, ponieważ populistyczne ugrupowania mogą zdobyć więcej mandatów w wyborach w tym roku. Parlament Europejski w nowym składzie będzie mieć kompetencje, które mogą osłabić niektóre rozwiązania chroniące migrantów.

Poza tym, podczas spotkania wskazano, że w Europie dominuje dyskurs Europy Zachodniej i Północnej, który pomija pozytywne przykłady z nowych krajów UE dotyczących przepływu pracowników. Migracje są faktem i koniecznością w starzejącej się Europie. W Polsce imigracja dotyczy głównie Ukraińców. Jest to raczej przykład, który świadczy o sukcesie integracji. Ukraińcy są postrzegani pozytywnie jako osoby, które przyczyniają się do rozwoju polskiej gospodarki. Jednakże w Europie nie ma doskonałego modelu integracji imigrantów.

Dla niektórych promowana przez UE mobilność pracy ma nie tylko pozytywne skutki, ponieważ dla biedniejszych gospodarek UE przyniosła pewne negatywne zmiany jak np.: drenaż mózgów i emigracja zmieniająca równowagę płci w niektórych krajach. W polskim kontekście obecna jest obawa, że polscy emigranci w Wielkiej Brytanii mogą porzucić polskie obywatelstwo.

Polska ma dość  niejednoznaczną politykę wobec migracji. Polska polityka migracyjna generalnie wspiera swobodę przepływu osób, jednakże Polska nie dość mocno naciskała na otwarcie strefy Schengen dla Bułgarii i Rumunii.

Niewątpliwe, polityka integracyjna będzie w najbliższej przyszłości jednym z bardziej popularnych tematów, ponieważ wiele państw, jak np. Włochy, Hiszpania i Grecja, zmieniło swój charakter migracyjny i stało się nagle głównymi miejscami docelowymi dla imigrantów.

y emigranci w Wielkiej Brytanii mogą porzucić polskie obywatelstwo.

Polska ma dość  niejednoznaczną politykę wobec migracji. Polska polityka migracyjna generalnie wspiera swobodę przepływu osób, jednakże Polska nie dość mocno naciskała na otwarcie strefy Schengen dla Bułgarii i Rumunii.

Niewątpliwe, polityka integracyjna będzie w najbliższej przyszłości jednym z bardziej popularnych tematów, ponieważ wiele państw, jak np. Włochy, Hiszpania i Grecja, zmieniło swój charakter migracyjny i stało się nagle głównymi miejscami docelowymi dla imigrantów.